Categorie: Petra Michiels

BIJNA NEGEN MAANDEN LATER…

Bijna negen maanden geleden gingen Sven en ik voor het eerst op date. Niet zomaar een date. Een Met-Me-Mee date. Dus: iets dat ik nog nooit had gedaan. Het werd een podcast maken. En die is er gekomen (gaat over onze date-& relatie rugzakjes, je kan ‘m hier beluisteren). Maar wat meer is: wij waren van in het begin belachelijk verliefd op elkaar. Terwijl we elkaar amper kenden. En ons gevoel zat volledig juist blijkbaar. We hebben op die korte tijd veel samen doorgemaakt. Sven kreeg nogal wat over zich heen tijdens de uitzendingen van Blind Getrouwd en mijn mama is overleden toen we drie maanden samen waren. Dan doet het deugd iemand aan je zijde te hebben.

Als langdurige ex-single merkte ik dat een relatie een eeuwigdurig work-in-progress is. Soms was/is het het echt zoeken. Maar het is zo de moeite waard. Het leven kan zo ongelooflijk zoet zijn als je wederzijds verliefd bent.

Dus nu bijna negen maanden later, ben ik An De May ongelooflijk dankbaar dat ik haar Met-Me-Mee concept mocht gebruiken om te daten. Sven en ik houden nu maandelijks ons eigen Met-Me-Mee-dates waarin we nieuwe dingen ontdekken. We gingen al kitesurfen, ballonvaren, e-biken, …

Ik wens mijn opvolgster Elke evenveel geluk in de zoektocht naar haar “Sven”. En in afwachting, de meest plezante, boeiende en hilarische momenten tijdens haar Met-Me-Mee-dates. Want zoals bekend: der Weg ist das Ziel.

Hartelijke groet,

Petra Michiels

Ik werd uitgenodigd door Sven om samen een podcast te maken. Handig, dat wou ik altijd al leren. Sven en ik brainstormden erop los en ons onderling gepingpong bracht nogal wat synergie teweeg. Met heel veel inspiratie voor een podcast of zelfs een podcastserie keerde ik huiswaarts. Maar daarmee is die podcast nog niet af. Ik geloof dat er best nog wat dates nodig te zijn om het effectieve onderwerp te kiezen en richting te geven, in een scenario te gieten en de audiofragmenten op te nemen. En daarna alles ook nog eens te knippen plakken en monteren. Met andere woorden: Sven zal ik nog een aantal keer moeten terug zien. En dat vind ik precies ab-so-luut niet erg 🙂

Aanvulling 30 april 2021: die podcast is er effectief gekomen. En Sven ga ik ook houden ❤️😄

Ik werd uitgenodigd door Jurgen om samen te gaan trailrunnen aan het drielandenpunt in Vaals. Bijzonder om in deze corona-tijden toch nog vlug even over een paar landsgrenzen te lopen, door bos en dal, zonder een ziel tegen te komen. Hoewel, op het kleine schermpje van een Garmin-watch is een landsgrens gemakkelijk verward met de echte trail en liepen we in het begin ho-pe-loos verloren. En eigenlijk zorgde dat voor de nodige pret en hilariteit. We klommen over de meest onmogelijke hellingen, en uiteindelijk belandde ik per ongeluk in een ietwat groezelige achtertuin waar ik door een minstens even groezelige ziel begroet werd met de woorden: “Jij hebt geluk dat ik je niet heb beschoten met mijn pistool! In onze tuin komen vaak junkies, die laten spuiten achter en hier lopen ook kinderen rond. Omdat de junkies maar blijven komen, grijpen we nu drastisch in en beschieten ze gewoon.”

Kwa spannende date kon dat tellen 🙂

Uiteindelijk vonden we toch onze weg, en het is prachtig daar. Veel gebabbeld, ik was erg onder de indruk van Jurgen zijn veerkracht. En van de prachtige natuur op de grens België-Nederland-Duitsland. Jawohl! Merci Jurgen voor de echt leuke uitstap!