Eentje dat al lang op mijn bucketlist stond: het Illusiemuseum in Brussel. Leek me wel een fijn interactief museum voor jong en oud.
Ik besloot er een eventje van te maken voor het singlegroepje dat ik heb. Zo kon ik verschillende vliegen slagen in 1 klap: een leuke activiteit, leuke mensen terugzien en leuke mensen leren kennen, mijn zoontje meepakken en Kevin (jaja, still going strong :p) en zijn zoon mee uitnodigen.
De ideale manier ook om op een vriendschappelijke, laagdrempelige manier zijn zoon te ontmoeten en te zien of het een beetje zou klikken tussen de jongens en om te zien hoe Kevin met mijn vrienden, andere mensen en zijn zoon omgaat (qua opvoeding vind ik het belangrijk dat je toch een beetje op 1 lijn ligt).
Na een heftige gebeurtenis in de trein (een man die heel rustig in het gangpad liep en in een overvolle wagon mijn rugzak van de stoel naast mij pakte en er rustig mee wegwandelde terwijl iedereen er op stond te kijken en ik erachteraan ging en hij de rugzak godzijdank onmiddellijk loste) kwamen we aan aan het Illusiemuseum waar heel wat commotie ontstond omdat de mensen die niet gereserveerd hadden lang buiten in de regen moesten blijven staan en voorrang moesten geven aan mensen die gereserveerd hadden omdat het museum heel klein is.
Toch vond ik het museum zeker een bezoekje waard. Echt heel knappe optische illusies gezien, veel settings om leuke foto’s te maken en ik vond het ook wel tof als Kevin dingen zag of begreep die ik niet zag of begreep. Mannen hebben nu eenmaal een ander/beter oog en meer inzicht op bepaalde vlakken toch ๐ Op andere vlakken dan weer minder natuurlijk ๐
We gingen ook nog even langs bij de (zogezegd) grootste Legowinkel in Belgiรซ maar die vond ik eerlijk gezegd wat teleurstellend, niet ZO groot, heel druk en eigenlijk geen mooie, gezellige winkel. Dat kon wel beter vond ik ๐
Maar al bij al zeker een leuke dag met fijn gezelschap!