Nog voor Tim en ik gingen golfen (voor wie mijn blogjes trouw volgt geen onbekende :-)) hadden we afgesproken om samen ook eens te gaan squashen. Iets wat al lang op mijn bucketlist stond en hij vroeger regelmatig deed.
Vanmorgen was het zover, mijn eerste squashvuurdoop 🙂 Ik had er vroeger wat schrik van, die knallende ballen en dan opgesloten in een kot zitten en een verschrikkelijk goede conditie moeten hebben 🙂
Maar hey, mijn zus was onlangs met haar date ook gaan squashen en vond het superleuk terwijl zij erom bekend is dat ze zich omdraait als er een bal aankomt dus wat zij kon, moest ik ook kunnen toch 🙂 Zelfs met een recupererende gebroken voet en halfafgebeten vinger (don’t ask, dat is een verhaal apart :-))
Na 5 minuten knalde Tim al kei-hard tegen de muur (die mannen en hun fanatiek zijn altijd :p) en deed zijn vinger kei-veel zeer en dacht ik dat het al gedaan was met het spel. Maar echte mannen/strijders gaan door met spelen en vragen geen ijs 😉 Stilletjesaan ging het beter en beter en tegen het einde toe vond ik eigenlijk dat het goed begon te gaan en dat het zelfs af en toe gelijk opging. Na een uur was hij pompaf (ik had maar schrik dat hij een hartstilstand ging krijgen, zo lelijk deed hij :p) dus ik neem aan dat mijn niveau nu ook niet het slechtste ter wereld was. Natuurlijk, ik heb makkelijk praten als ik zelf niet achter de moeilijkste ballen ging omwille van mijn “gebroken voet” :p
Soit, ik ben blij dat ik weer een nieuwe sport ontdekt heb die me wel ligt, iets wat ik nog met hem, vrienden of mijn zoontje kan doen. En het was gewoon ook weer heel tof, veel gelachen. Ik moest jammer genoeg snel door (toffe vrouwen hebben een druk sociaal leven ;-)) maar eens mijn gebroken voet beter is, maak ik hem in! En hij heeft dan ondertussen tijd om verder aan zijn conditie te werken :p
