Ik werd uitgenodigd door Jurgen om samen te gaan trailrunnen aan het drielandenpunt in Vaals. Bijzonder om in deze corona-tijden toch nog vlug even over een paar landsgrenzen te lopen, door bos en dal, zonder een ziel tegen te komen. Hoewel, op het kleine schermpje van een Garmin-watch is een landsgrens gemakkelijk verward met de echte trail en liepen we in het begin ho-pe-loos verloren. En eigenlijk zorgde dat voor de nodige pret en hilariteit. We klommen over de meest onmogelijke hellingen, en uiteindelijk belandde ik per ongeluk in een ietwat groezelige achtertuin waar ik door een minstens even groezelige ziel begroet werd met de woorden: “Jij hebt geluk dat ik je niet heb beschoten met mijn pistool! In onze tuin komen vaak junkies, die laten spuiten achter en hier lopen ook kinderen rond. Omdat de junkies maar blijven komen, grijpen we nu drastisch in en beschieten ze gewoon.”
Kwa spannende date kon dat tellen 🙂
Uiteindelijk vonden we toch onze weg, en het is prachtig daar. Veel gebabbeld, ik was erg onder de indruk van Jurgen zijn veerkracht. En van de prachtige natuur op de grens België-Nederland-Duitsland. Jawohl! Merci Jurgen voor de echt leuke uitstap!
